Fazla değil, belki de bundan birkaç yıl öncesine kadar evlilik, erkeklerden çok kadınların ilgi duyduğu bir kurumdu sanırım. Belli bir yaşa gelen genç kızlar, bir an önce zengin bir erkekle evlenmek, hayırlı bir kısmet bulmak, yuvasının dişi kuşu olmak gibi kavramlarla haşır neşirdi. Bunun yanında evde kalmak da genç kızların en büyük endişesiydi. Ha bir de ayna kırma olayını yazmadan geçemeyeceğim. Nasıl da korkardım evde ayna kıracağız diye. Neymiş efendim 7 sene evde kalırmışım. Daha neler ya!
Ama tüm bu anlayışlar günümüzde büyük ölçülerde değişti artık. Kadınların çeşitli konularda bilinçlenmesi, görüşlerin değişmesi, ekonomik özgürlüğün söz konusu olması, kadınların evliliğe bakış açılarını neredeyse ters yüz etti. Bunun yanında erkeklerin evlilik kurumuna bakışlarında pek bir değişiklik gözlenmiyor. Hemen her konuda olduğu gibi erkekler bu konuda da, eskisi gibi düşünmeye devam ediyorlar. Eğitimlerini ve askerliklerini bitirip, elleri bir iş tutunca, sıranın evlenmeye geldiğini düşünüyor ve bu konuda oldukça istikrarlı davranıyorlar. Bunun pek çok nedeni var elbet, işte bunlardan sadece birkaçını yazmak istiyorum..
Bekarlığa son için:
"Bekarlık sultanlıktır" diyerek evlenmeyen, nerede akşam, orada sabah yaşayan, sorumluluklardan kaçan, salt kendini düşünen erkekler birkaç yıl sonra yavaş yavaş evliliğin o büyülü kokusunu duymaya başlarlar. Öyle ya, kirli ve ütüsüz giysiler, işten gelip yorgun bir şekilde yemek yapmalar, geceleri o buz gibi yatakta yapayalnız yatmalar, hangi erkeğin canına "tak" dedirtmez. İşte müzmin bekarlar bu tip gereksinimler için evlenmeye karar verirler ve derhal eşe dosta haber salarak kendisine iyi bir aile kızı bulunmasını ister. İlk gösterilen adayla evlenen bu tip erkekler, ilk yıllarda çok mutlu olmalarına karşın, bir büre sonra eski günlerinin özlemiyle yanıp tutuşurlar...
Ailevi nedenler için:
Ekonomik yönden oldukça güçlü bir aileye sahip olan erkeklerin evlenme biçimidir. Bu tür erkeklerin evlilikleri genellikle kendi iradeleri dışında gerçekleşir. Eğitimini tamamlayan genç, anne ve babasının ekonomik gücü yerinde bir aileden seçtikleri kızla evlendirilir. Bu kuralın dışına çıkan erkekler aileden ihraç edilir. Bu evlilikte asıl amaç, ailelerin ekonomik yönden güçlerini korumaları ve erkek tarafının neslinin sürmesidir.
Evlenmiş olmak için:
Evlenip de bir süre sonra eşinden ayrılan erkeklerin tekrar evlenmediği çok ender görülür. Evliliğin tadına varan bir erkek ne kadar şiddetli kavgalar, boşanmalar yaşasa, nafaka ödese bile, boşandıktan sonra derhal evlenir. Bunun nedeni pek bilinmemekle birlikte bir yaşam tarzına da bağlanabilir. Evlenmek ve evli olmak onlar için vazgeçilmezdir. Bu erkeklerin bir özelliği de arkadaş çevrelerinde evliliği hep yermeleri, bekarlığın erdemlerinden söz etmeleri, evlendikleri için pişman olduklarını söylemeleridir. Sık evlenip sık boşanan erkekler için evlilik kutsal bir kurum falan değildir. Önemli olan evlenmektir..
Seks için:
Evlilikte seks elbette çok önemlidir. Mutlu evliliklerde seksin payı tartışılmaz. Bunun yanında bazı erkekler, salt seks yaşamlarını düzene sokmak için evlenirler. Gerek eğitimleri, gerekse sosyal çevresinden ötürü kadınlarla sağlıklı beraberlikler kuramayan erkekler, genellikle yaşamlarındaki tek eksikliğin seks olduğunu düşünürler. Ruhsal iletişimden, saygılı bir beraberlikten ve aşktan öte evliliğin, salt yatak odası eylemi olduğunu varsayarlar. Bu tip erkekler cinsel kültürden de yoksun olduklarından, evlendiklerinde hiç de aradıklarını bulamaz, bunalımlara girerler..
Ekonomik durumlar için:
Gençlik çağlarının önemli bir bölümünü jigololuk yaparak geçiren bazı erkekler, yaşları kemale erince, yani işler kesatlaşınca evlilik düşleri kurmaya başlarlar. Kendilerinden yaşlı kadınlarla birlikte olup, onların paralarını harcamaya alışan bu tip erkekler, yine yaşlı ve zengin kadınların peşinden koşmaya devam ederler ama bu kez evlenmek için. Amaç hiç olmazsa bu yaştan sonra sabit bir gelir sağlamaktır. Daha çok yaşlı dulları gözlerine kestiren bu erkekler, genellikle amaçlarına ererler. Fakat bu tür evliliklerde erkekler için en acı taraf ev içindeki konumlarıdır. Evin hanımı tarafından sürekli ikinci sınıf insan muamelesi görürler ki, buna pek aldırmazlar, zaten öyledirler..
Anne özlemi için:
Bazı erkekler ileri yaşlarına kadar annelerinin dizi dibinden ayrılmazlar. Ana kuzusu tipli bu erkekler, bir zaman sonra annelerini kaybeder ya da şartlar gereği ondan uzak kalabilirler. İşte o zaman evlilik şart olur. Ne yapıp edip annelerini andıran birini bulup evlenirler. Anne-çocuk ilişkisini karısıyla sürdürmeye başlarlar. Eşlerine karşı şımarık ve kaprislidirler bundan büyük bir haz duyarlar. En çok yemek konusunda nazlanır, yemeklerin ille de annesinin ki gibi olmasını isterler..
Çocukların bakımı için:
Eşini kaybetmiş ya da boşanmış olan bir erkeğin eğer ki, çocukları başına kalmışsa derhal evlenir. Haksız da değillerdir hani. Kolay mı, çocukları sabah kaldır, kahvaltılarını hazırla, üstlerini başlarını giydir, okula götür, hastalandıkları zaman onların bakımıyla ilgilen. Bir erkek bu işlerle nasıl uğraşır öyle değil mi? Bir çocuk bakıcısının çocuklarına yeterince ilgi göstermeyeceğini düşünen müşfik baba, böyle durumlarda derhal evlenir, çocuklarına yeni bir anne hediye eder. Böylelikle kendileri de büyük bir dertten kurtulurlar. Bundan sonrası erkek için çok kolaydır. Evin ekonomik gereksinimini karşılar, gerisine karışmazlar..
Nam için:
Özellikle büyük kuruluşların sahibi yani yükünü tutmuş zengin işadamlarının yeğlediği bir evlilik tarzı vardır. Bu kişiler için evlenecekleri kadın değil, onun ünü önemlidir. Bu yüzden eş adaylarını gazino sahnelerinden, podyumlardan ve filmlerden seçerler. Amaç, herkesin gözdesi olan bir kadına sahip olmaktır. Bu hem erkeğin ününe ün katacak, hem de çevresinde bir hayranlık halkası oluşturacaktır. Nedense bu tür evliliklerin süresi bir yılı geçmez. Ender olarak iki yıl sürenleri olur. Ama iki taraf için de en hayırlı tarafı reklam açısındandır..
Paz Şub. 28, 2010 6:26 pm